 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Ну, моладзь?! Ты хоць трынож!
Адвольныя поп-паводзіны.
Учора — шлюбная ноч,
А сёньня, глядзіш,— разводзіны.
I ты клялася: «Павер...
Адданай буду, пакорнаю...»
Прызнаньні шаптала, як верш.
...Зманілі трыма пакоямі...
Ня веру я ўсім, апроч
Як Музе — сваей палюбоўніцы,
Зь якою кожная ноч
Бясконцая ад бяссоньніцы.
Бывае, што абміне —
На дзень ці на два адвернецца.
Ды вера ёсьць у мяне,
Што — як ні было б, а вернецца.
Плачу за яе любоў.
(Ня дзеўка — ня йдзе задарам.)
Павыцягне з жылаў кроў —
На хлеб сыпне ганарарам.
Другі б не пражыў i дня.
Мне ж дзень безь яе — зьнямога.
I ў тым не яе віна,
Што я паэт не ад Бога.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
